Το όνομα «νόσος του Alzheimer» εισήχθη από την Kraepelin το 1910 για την ασθένεια η οποία  ανακαλύφθηκε από τον Alois Alzheimer το 1906. Η νόσος κατά κόρον περιλαμβάνει νευροϊνιδιακά συμπλέγματα που βρέθηκαν για πρώτη φορά στον εγκεφαλικό φλοιό της Auguste Deter, μιας 51χρονης γυναίκα από τη Φρανκφούρτη η οποία το 1901 εμφάνισε χαρακτηριστικά συμπτώματα άνοιας. Η βερβερίνη, μια ομάδα πρωτοβερμίνης βενζυλοϊσοκινολίνης αλκαλοειδών, βρίσκεται στο Berberis vulgaris και σε πολλά άλλα φυτά και έχει χρησιμοποιηθεί στην κινεζική ιατρική από πολύ παλιά. Φημολογείται ότι έχει προστατευτικό αποτέλεσμα έναντι μιας ευρείας ποικιλίας ασθενειών και μπορεί να είναι δεύτερης γενιάς θεραπεία για τη νόσο του Αλτσχάιμερ λόγω των αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων της και καταστολή του ηπατικού οξειδωτικού στρες. Προσοχή είναι η λέξη-κλειδί για την αποφυγή αβάσιμων ισχυρισμών που μπορεί να μην βασίζονται σε στοιχεία σχετικά με τα αντιοξειδωτικά και τις ουσίες που εντάσσονται στα αντιοξειδωτικα. Ωστόσο, έχει αποδειχθεί ότι εξασθενεί την υπερφωσφορυλίωση και την κυτταροτοξικότητα που προκαλείται από την Calyculin Α της πρωτεΐνης tau που σχετίζεται με τους μικροσωληνίσκους και επιβραδύνει τα νευροϊνιδιακά συμπλέγματα και, επιπλέον, αναστέλλει το οξειδωτικό στρες στη νόσο του Alzheimer.

Η διαλογή φυτών για τέτοια αλκαλοειδή μπορεί να είναι παραγωγική, ιδιαίτερα εάν συνδέεται με κατανάλωση με μικρή τοξικότητα στο ήπαρ ή σε άλλα όργανα. Σχετικά με τα αντιοξειδωτικα υποπροϊόντα, εκτός από το εκχύλισμα προανθοκυανιδίνης σπόρων σταφυλιών, υπάρχει το vide supra, με την υψηλή βιοδιαθεσιμότητα και την προστασία του από ηπατική και νεφρική βλάβη, αλλά και το Silybum marianum το οποίο είναι γνωστό με μια ποικιλία κοινώς διαδεδομένων ονομάτων όπως γαϊδουράγκαθο. Μερικές φορές, ιδιαίτερα στο παρελθόν, χρησιμοποιήθηκε ως βρώσιμο είδος, αλλά είναι αποτελεί και ένα φαρμακευτικό φυτό που έχει χρησιμοποιηθεί συχνά ως ηπατοπροστατευτικό φάρμακο. Έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία πολλών ηπατικών διαταραχών που χαρακτηρίζονται από λειτουργική βλάβη ή εκφυλιστική νέκρωση. Η ηπατοπροστατευτική του δράση είναι μοναδική και δρα με διαφορετικούς τρόπους, όπως αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις δραστηριότητες, ως ρυθμιστής διαπερατότητας κυττάρων και σταθεροποιητής μεμβράνης, ως διεγέρτης της αναγέννησης του ήπατος και αναστολής απόθεσης σε ίνες κολλαγόνου οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε κίρρωση. 

Τα περισσότερα από τα τεκμηριωμένα δεδομένα με το Silybum marianum αφορούν διαταραχές του ήπατος. Ωστόσο, όταν αναφερόμαστε σε αντιοξειδωτικά συμπληρώματα και αντιοξειδωτικές ουσίες, πρόσφατα έχουν σημειωθεί αρκετές ευεργετικές ιδιότητες σε μια μεγάλη ποικιλία άλλων διαταραχών όπως η νεφρική προστασία, οι υπολιπιδαιμικές και αντι-αθηροσκλήρωτικές δραστηριότητες, η καρδιαγγειακή προστασία, η πρόληψη της αντίστασης στην ινσουλίνη, ειδικά σε κιρρωτικούς ασθενείς, πρόληψη της νόσου του Αλτσχάιμερ κ.α. Ένα φλαβονοειδές που προέρχεται από αυτό το φυτό, η σιλυμαρίνη, έχει αναγνωριστεί ως πιθανός νευροπροστατευτικός παράγοντας για τη νόσο του Πάρκινσον και τη νόσο του Alzheimer λόγω των ιδιοτήτων αντιοξειδωτικού στρες στον εγκέφαλο.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι συσσωρεύσεις αμυλοειδούς βήτα (Abeta) και οξειδωτική βλάβη είναι κρίσιμοι παθολογικοί μηχανισμοί για την ανάπτυξη της νόσου του Alzheimer. Οι Choi et al. στο παρελθόν διαπίστωσαν ότι η 4-Ο-μεθυλοξινοδιόλη, που εκχυλίστηκε από το Magnolia officinalis, βελτίωσε τη δυσλειτουργία της μνήμης σε μεταλλαγμένους ποντικούς με ένεση Abeta, προφανώς μέσω της μείωσης της συσσωρευμένης Abeta. Ουσιαστικά αυτό το πείραμα επαναλήφθηκε, βελτιώθηκε η μνήμη, μειώθηκε η συσσώρευση Abeta1-42, μειώθηκαν τα οξειδωτικά ένζυμα, έτσι ώστε η 4-Ο-μεθυλονονόλη να είναι πιθανός υποψήφιος για την καθυστέρηση της εμφάνισης της νόσου του Alzheimer.

Ένα άλλο τρόφιμο που μπορεί να προσφέρει κάποιο όφελος στα άτομα με νόσο του Alzheimer είναι το λάδι καρύδας από καρύδα (Cocos nucifera) το οποίο δεν είναι πλέον άγριο, αλλά καλλιεργήσιμο μέλος της πολυετούς οικογένειας monocot, Acecaceae. Το λάδι είναι πλούσιο σε λιπαρά οξέα μεσαίας αλύσου, απορροφάται εύκολα, απορροφάται από το συκώτι, μετατρέπεται σε κετόνες, οι οποίες αποτελούν πλούσια πηγή ενέργειας για όσους αγωνίζονται με διαταραχές της μνήμης, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ και μπορεί να χαρακτηριστεί ως λειτουργικό τρόφιμο. Έχει επίσης αναφερθεί ότι η χρόνια χολόσταση είναι χαμηλή σε αντιοξειδωτικά.

Πηγή:
"The Role of Food Antioxidants, Benefits of Functional Foods, and Influence of Feeding Habits on the Health of the Older Person: An Overview"
by Douglas W. Wilson,Paul Nash,Harpal Singh Buttar, Keith Griffiths, Ram Singh, Fabien De Meester, Rie Horiuchi and Toru Takahashi. Antioxidants 2017, 6(4), 81;