Παρά τις προόδους στη χημειοθεραπεία, οι ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τη θεραπεία είναι συχνές και αυξάνουν τον κίνδυνο μη βέλτιστων αποτελεσμάτων, επειδή οι ασθενείς μπορεί να μην είναι σε θέση να ολοκληρώσουν τη θεραπεία σύμφωνα με τις οδηγίες. Τα αποτελέσματα που σχετίζονται με τη θεραπεία του καρκίνου περιλαμβάνουν μειώσεις και καθυστερήσεις της δόσης χημειοθεραπείας, σχετική χρήση της υγειονομικής περίθαλψης και τοξικότητες περιορισμού της δόσης της χημειοθεραπείας που εμφανίζονται σε κοντινή απόσταση από τη θεραπεία του καρκίνου για θεραπευτική ή επιμήκυνση της ζωής (1). Η έλλειψη άσκησης, τα χαμηλά φυσιολογικά αποθέματα, η κακή διατροφή, ο υποσιτισμός και οι αλλαγές στη σύσταση του σώματος μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανεπιθύμητων εκβάσεων που σχετίζονται με τη θεραπεία (2-8). Ο

Οι παρεμβάσεις άσκησης, διατροφής και συμπληρωμάτων διατροφής (πχ συμπληρωμάτων με πρωτεΐνες) είναι γνωστό ότι βελτιώνουν τη φυσική κατάσταση και τη σύσταση του σώματος και μπορούν να πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα με θεραπείες για τον καρκίνο (4,6,9,10). Οι επιδράσεις της ειδικής θεραπείας άσκησης και διατροφής στα αποτελέσματα που σχετίζονται με τη χημειοθεραπεία δεν είναι καλά χαρακτηρισμένα. Οι περισσότερες έρευνες παρέμβασης στην άσκηση και στη διατροφή μέχρι σήμερα έχουν επικεντρωθεί στην πρωτογενή πρόληψη του καρκίνου ή στη βελτίωση των μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας του καρκίνου και όχι στην περίοδο λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας, και λίγες μελέτες έχουν στοχεύσει ως πρωταρχικό αποτέλεσμα που σχετίζεται με τη θεραπεία τελικό σημείο (11,12).

Απαιτούνται στοιχεία για την κατανόηση του βέλτιστου τύπου, της συχνότητας, της έντασης, της διάρκειας και του συνολικού όγκου (δηλαδή, της δόσης) της άσκησης που είναι απαραίτητα για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων που σχετίζονται με τη θεραπεία του καρκίνου. Οι ιατρικές διατροφικές παρεμβάσεις που στοχεύουν στη θεραπεία ή την πρόληψη του υποσιτισμού κατά τη διάρκεια της θεραπείας, μόνες ή σε συνδυασμό με άσκηση, έχουν συσχετιστεί με βελτιωμένη διατήρηση της άλιπης μάζας σώματος, λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες και μειωμένη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο σε επιλεγμένους πληθυσμούς καρκίνου (13).

Η ετερογένεια στις παρεμβάσεις και άλλες μεθοδολογικές προκλήσεις, ωστόσο, έχουν αποκλείσει τη μετάφραση σε κατευθυντήριες γραμμές κλινικής πρακτικής. Δεδομένου του περιορισμένου αριθμού ειδικών στοιχείων που καθοδηγούν την ογκολογική άσκηση και την ογκολογική διατροφική πρακτική, οι τρέχουσες εθνικές συστάσεις για την προαγωγή της υγείας συμβουλεύουν τα άτομα που ζουν με και πέρα ​​από τον καρκίνο γενικά να καταναλώνουν υγιεινή διατροφή και να διατηρούν ή να ακολουθούν συνιστώμενα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας (4,14,15). ; υπογραμμίζουν επίσης την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα για τον προσδιορισμό των επιπτώσεων της παρέμβασης στα αποτελέσματα που σχετίζονται με τη θεραπεία του καρκίνου.

Πηγή:

JNCI: Journal of the National Cancer Institute, Volume 117, Issue 1, January 2025, Pages 9–19, https://doi.org/10.1093/jnci/djae177