Η επιβολή των προτύπων καθαρότητας για αμινοξέα και παρόμοια συστατικά είναι πολύπλοκη στις σύγχρονες συνθήκες της αγοράς και οι προληπτικοί έλεγχοι καθαρότητας από κυβερνητικά εργαστήρια απαιτούν δημοσιονομική στήριξη, η οποία δεν είναι πάντα διαθέσιμη. Οι 3 γενικές συστάσεις που παρουσιάζονται παρακάτω σχετικά με τον τρόπο προσέγγισης των υφιστάμενων ρυθμιστικών επιστημονικών σημείων βασίζονται στη διεθνή εμπειρία της ICAAS με τα αμινοξέα.

Πρώτον, οι ευρείες επιστημονικές κοινοπραξίες που βασίζονται στη βιομηχανία και επικεντρώνονται σε προανταγωνιστικά ζητήματα, όπως η ασφάλεια, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την επιτήρηση της αγοράς των σχετικών προϊόντων. Μια τέτοια προσέγγιση θα αμφισβητηθεί λόγω της φθίνουσας κατάστασης της βιομηχανίας τροφίμων/διατροφής. Οι βιομηχανικές κοινοπραξίες ευρείας βάσης θα μπορούσαν να είναι περισσότερο αποτελεσματικές στη μείωση των κινδύνων για την υγεία. Για παράδειγμα, το 1989, ένα θανατηφόρο σύνδρομο που ονομάστηκε σύνδρομο ηωσινοφιλικής μυαλγίας συνδέθηκε με έναν τοξικό μολυντή σε μία μόνο παρτίδα παραγωγής του βασικού αμινοξέος τρυπτοφάνη (25). Η αγορά των συμπληρωμάτων διατροφής των ΗΠΑ για την τρυπτοφάνη (που πωλείται κυρίως ως βοήθημα ύπνου) μειώθηκε δραματικά ως συνέπεια της τραγικής μόλυνσης και επανήλθε στα επίπεδα του 1988 μόλις το 2008. Ήταν σαφής δείκτης μιας σημαντικής ευκαιρίας στην αγορά που χάθηκε λόγω απώλειας εμπιστοσύνης στην ασφάλεια της τρυπτοφάνης. Κατά την ίδια περίοδο 20 ετών, παρόμοια χρήση μελατονίνης στην αγορά αυξήθηκε πάνω από 8 φορές. Επομένως, η παροχή ασφαλών συστατικών υψηλής ποιότητας είναι προς το συμφέρον της βιομηχανίας. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η πρόσφατη ευρωπαϊκή διαβιομηχανική πρωτοβουλία που διοργανώθηκε από την ICAAS για την προώθηση της ασφαλούς χρήσης σχετικά με αμινοξέα σε όλα τα προϊόντα διατροφής και συμπληρωμάτων. Αυτή η πρωτοβουλία εστιάζει στη σημασία των προτύπων καθαρότητας. Αυτό το εν εξελίξει έργο είναι ένα παράδειγμα μιας συνολικής προσπάθειας του κλάδου (>100 μεμονωμένων εταιρειών) να αυτοτυποποιηθούν και να οδηγήσουν ενεργά τους κανονισμούς με στόχο την προστασία της υγείας των καταναλωτών και της φήμης του κλάδου.

Δεύτερον, πρέπει επίσης να διορθωθεί η απουσία δεδομένων ανθρώπινης ασφάλειας σε πολλά γενόσημα διατροφικά συστατικά που σχετίζονται με τα αμινοξεα ξεκινώντας ευρείες, προληπτικές συνεργασίες στον κλάδο.

Τρίτον, η εστίαση της ρυθμιστικής εποπτείας θα πρέπει να στραφεί προς 1) τους βασικούς κινδύνους της αγοράς που τείνουν να προέρχονται από μη καθαρά συστατικά και 2) μια ενισχυμένη περιφερειακή (από γεωγραφική άποψη) εναρμόνιση των κανονιστικών πλαισίων που θα επέτρεπε μια συντονισμένη εποπτεία και ανταλλαγή πληροφοριών εντός εκτεταμένων γεωγραφικών περιοχών. Το αυξανόμενο περιφερειακό εμπόριο στη Νοτιοανατολική Ασία, τη Λατινική Αμερική ή τη Νότια Ασία και η αναπόφευκτη άνοδος του ηλεκτρονικού εμπορίου δίνουν μια περαιτέρω ώθηση στην εναρμόνιση των περιφερειακών κανονισμών και στην εστίασή τους σε ό,τι πραγματικά έχει σημασία όσον αφορά την ασφάλεια των καταναλωτών.

 

Η συνεχής βελτίωση της ποιότητας των συμπληρωμάτων διατροφής οφείλει να αποτελεί ζητούμενο τόσο για τη βιομηχανία παραγωγής όσο και για τους τελικούς καταναλωτές οι οποίοι με την εγρήγορση και τις παρατηρήσεις τους ωθούν τόσο τους παραγωγούς όσο και τους πωλητές στην εξέλιξη της παραγωγής και προώθησης των προϊόντων τους.