Από την άποψη της υγείας, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι όσο περισσότερο κοιλιακό λίπος έχει ένα άτομο, τόσο μεγαλύτερη είναι η συσχέτιση με την ανάπτυξη παθολογίας. Ας δούμε λοιπόν μερικές κρίσιμες ερωτήσεις.

 

1) Η λήψη συμπληρωμάτων φουκοξανθίνης οδηγεί σε απώλεια βάρους;
Η φουκοξανθίνη είναι ένα καροτενοειδές που βρίσκεται στα βρώσιμα καφέ φύκια. Ορισμένες εταιρείες απώλειας βάρους το προωθούν ως συμπλήρωμα απώλειας βάρους. Η μία μελέτη για αυτό το προϊόν έδειξε θετικά αποτελέσματα, ωστόσο συνιστάται προσοχή καθώς ένας από τους συγγραφείς που εργάζεται για την εταιρεία κατέχει διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τη φουκοξανθίνη (Jeukendrup & Fandell, 2011). Επίσης, τα φύκια έχουν πολλές φορές την ποσότητα ιωδίου που χρειάζονται οι περισσότεροι ενήλικες σε καθημερινή βάση. Επομένως, μια πιθανή παρενέργεια θα μπορούσε να περιλαμβάνει αλλαγές στη λειτουργία του θυρεοειδούς λόγω περίσσειας ιωδίου.

2) Αξίζει τον κόπο η λήψη συζευγμένου λινολεϊκού οξέος για απώλεια λίπους;
Το συζευγμένο λινολεϊκό οξύ (CLA) προωθείται ως παράγοντας κατά της παχυσαρκίας. Οι ισχυρισμοί υποδηλώνουν ότι αυξάνει την ενεργειακή δαπάνη, την οξείδωση του λίπους, τη λιπόλυση (την αποσυναρμολόγηση των λιπών) και μειώνει την όρεξη. Πιο πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι η συμπλήρωση 3 γραμμαρίων CLA την ημέρα θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια λίπους (1 λίβρα την εβδομάδα) (Jeukendrup & Fandell, 2011).

3) Ποιες είναι οι καλύτερες ασκήσεις για απώλεια βάρους;
Πρώτα και κύρια, καθορίστε ασκήσεις που οι ασκούμενοι απολαμβάνουν να κάνουν με συνέπεια. Ένας συνδυασμός άσκησης με αντίσταση και καρδιαγγειακή προπόνηση είναι το κλειδί για την επιτυχία απώλειας βάρους. Η προπόνηση με αντιστάσεις βοηθά στη διατήρηση της μυϊκής μάζας κατά τη διάρκεια της κατανάλωσης περιορισμού θερμίδων. Επίσης, αυξάνει μέτρια την ενεργειακή δαπάνη μετά από κάθε προπόνηση για μερικές ή ώρες. Για αυξημένη ενεργειακή δαπάνη από την άσκηση, συνιστάται ένας συνδυασμός καρδιαγγειακών ασκήσεων που δεν φέρουν βάρος (δηλαδή τζόκινγκ, ποδηλασία, ελλειπτική προπόνηση, κωπηλασία, σκαλοπάτι κ.λπ.) για την αποφυγή τραυματισμών από υπερβολική χρήση. Συνδυάστε καρδιαγγειακές προπονήσεις για να συμπεριλάβετε μακροχρόνιες συνεχείς περιόδους προπόνησης χαμηλής έντασης, σύντομες γρήγορες συνεδρίες συνεχούς προπόνησης και διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης.

4) Η ταυρίνη θα προωθήσει την απώλεια βάρους;
Η ταυρίνη είναι ένα αμινοξύ που είναι απαραίτητο για τη φυσιολογική λειτουργία των σκελετικών μυών και προωθείται ευρέως για την απώλεια βάρους. Μια μελέτη έδειξε ευνοϊκή αύξηση της οξείδωσης του λίπους κατά τη διάρκεια της άσκησης με κατάποση ταυρίνης (Jeukendrup & Fandell, 2011). Απαιτούνται περαιτέρω έρευνες για τον καλύτερο προσδιορισμό της αποτελεσματικότητας της ταυρίνης για προγράμματα διαχείρισης βάρους.

5) Είναι η φορσκολίνη ένα συμπλήρωμα απώλειας βάρους του μέλλοντος;
Το Forskolin παράγεται από τις ρίζες μιας οικογένειας φυτών Coleus που καλλιεργούνται στην Ινδία, την Ταϊλάνδη και μέρη της νοτιοδυτικής Ασίας. Προς το παρόν, υποτίθεται ότι η φορσκολίνη μπορεί να αυξήσει την ενεργοποίηση του ενζύμου λιπάσης που είναι ευαίσθητη στην ορμόνη, ενός ενζύμου που αυξάνει τη διάσπαση του λίπους και επομένως καλύτερη οξείδωση του λίπους. 

6) Μπορεί ένα άτομο να είναι σε φόρμα και παχύσαρκο ταυτόχρονα;
Τα άτομα που τείνουν να φέρουν μεγαλύτερο ποσοστό λιπώδους μάζας έχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, προδιαβήτη, διαβήτη τύπου 2 και υψηλής αρτηριακής πίεσης. Ωστόσο, το σωματικό λίπος ή ο ΔΜΣ δεν πρέπει να εξετάζονται ανεξάρτητα. Οι επαγγελματίες της άσκησης αναγνωρίζουν τα πολλά οφέλη της καρδιοαναπνευστικής φυσικής κατάστασης. Αν και λιγότερο γνωστά, τα άτομα που είναι παχύσαρκα αλλά δραστήρια ή σε καλή κατάσταση μπορεί να έχουν στην πραγματικότητα χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας σε σύγκριση με εκείνα τα άτομα που ταξινομούνται ως κανονικού βάρους αλλά είναι καθιστικά ή ακατάλληλα (LaMonte & Blair, 2006). Κατά γενικό κανόνα, εκείνα τα άτομα που είναι παχύσαρκα και σωματικά ανενεργά ή ακατάλληλα εμφάνιζαν τον υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας. Επιπλέον, εάν τα άτομα με παρόμοιο ΔΜΣ συγκριθούν μεταξύ τους, αυτά με μεγαλύτερη καρδιοαναπνευστική ικανότητα τείνουν να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας, ειδικά σε σύγκριση με άτομα που δεν είναι σωματικά δραστήρια. Επομένως, ακόμη και η βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο θνησιμότητας ανεξάρτητα από τη μείωση του ΔΜΣ. Arciero, P.J., Goran, M.I., & Poehl, E.T. (1993). Resting metabolic rate is lower in women than in men. Journal of Applied Physiology, 75(6), 2514-2520.
Bray, G.A., Smith, S.R., de Jonge, L., Xie, H., Rood, J., Martin, C.K., et al. (2012). Effect of dietary protein content on weight gain, energy expenditure, and body composition during overeating. The Journal of the American Medical Association, 307(1), 47 -55.
Bray, G.A., Nielsen S.J., & Popkin, B.M. (2004). Consumption of high-fructose corn syrup in beverages may play a role in the epidemic of obesity. American Journal of Clinical Nutrition 79(4), 537-543.
Jeukendrup, A. E. & Fandell, R. (2011). Fat burners: Nutrition supplements that increase fat metabolism. Obesity Reviews, 12, 841-851.
Kris-Etherton, P.M., Harris, W.S., Appel, L.J. (2002). Fish consumption, fish oil, omega-3 fatty acids, and cardiovascular disease. Circulation, 106, 2747-2757.
LaMonte, M.J. & Flair, S.N. (2006). Physical activity, cardiorespiratory fitness, and adiposity: contributions to disease risk. Current Opinion in Clinical Nutrition & Metabolic Care, 9(5), 540-546.
WHO (2011). Overweight and Obesity.
http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs311/en/
Accessed January 24, 2012