Το οξειδωτικό στρες διαδραματίζει σημαντικό ρόλο τόσο στην παθογένεση των επιπλοκών του διαβήτη όσο και στη βλάβη των ιστών που σχετίζεται με τροφιμογενείς λοιμώξεις. Οι διατροφές πλούσιες σε αντιοξειδωτικά έχουν δείξει ενθαρρυντικά αποτελέσματα ως προς την εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών και τη μείωση της φλεγμονής.

Οι πολυφαινόλες, μια ευρεία κατηγορία φυτικών ενώσεων, έχουν τραβήξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον χάρη στις ισχυρές αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές τους. Τρόφιμα πλούσια σε πολυφαινόλες, όπως τα μούρα, η μαύρη σοκολάτα και το πράσινο τσάι, έχουν επιδείξει πολλαπλά οφέλη στη διαχείριση του διαβήτη. Για παράδειγμα, οι ανθοκυανίνες που περιέχονται στα μούρα έχουν συσχετιστεί με βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και μείωση της φλεγμονής σε διαβητικά άτομα. Η επιγαλλοκατεχίνη γαλλική (EGCG), η κύρια πολυφαινόλη του πράσινου τσαγιού, έχει δείξει ικανότητα ρύθμισης του μεταβολισμού της γλυκόζης και μείωσης του κινδύνου καρδιαγγειακών επιπλοκών στον διαβήτη.

Η συμπληρωματική χορήγηση βιταμινών C και E μπορεί επίσης να συμβάλλει στη μείωση της οξειδωτικής βλάβης που σχετίζεται τόσο με τον διαβήτη όσο και με ορισμένες τροφιμογενείς λοιμώξεις. Η βιταμίνη C, ειδικότερα, έχει βρεθεί ότι βελτιώνει τη λειτουργία του ενδοθηλίου και μειώνει τη φλεγμονή σε διαβητικούς ασθενείς, ενώ ενισχύει και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού, προσφέροντας δυνητικά αυξημένη αντίσταση σε παθογόνα του πεπτικού. Η βιταμίνη E, ως ισχυρό λιποδιαλυτό αντιοξειδωτικό, προστατεύει τις κυτταρικές μεμβράνες από την οξείδωση και σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών επιπλοκών στον διαβήτη.

Το κουρκουμίνιο, η δραστική ουσία του κουρκουμά, έχει δείξει υποσχόμενα αποτελέσματα στη μείωση της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες σε πειραματικά μοντέλα διαβήτη. Έχει διαπιστωθεί ότι βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, μειώνει την υπεροξείδωση των λιπιδίων και προσφέρει προστασία έναντι της διαβητικής νεφροπάθειας.

Αν και οι διατροφές πλούσιες σε αντιοξειδωτικά παρουσιάζουν σημαντικές προοπτικές, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα οφέλη παρατηρούνται κυρίως μέσω της κατανάλωσης ολόκληρων τροφίμων και όχι μέσω απομονωμένων συμπληρωμάτων. Οι συνεργιστικές δράσεις των διαφόρων αντιοξειδωτικών και άλλων βιοδραστικών ουσιών που περιέχονται στα φυσικά τρόφιμα προσφέρουν συχνά μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από τη λήψη μεμονωμένων θρεπτικών συστατικών. Συνεπώς, συνιστάται γενικά μια ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε ποικιλία τροφίμων με αντιοξειδωτικά, αντί της υπερβολικής κατανάλωσης συμπληρωμάτων.

Βιβλιογραφική πηγή: Mugo, E.M., Nzuma, R., Tade, O.O., Epia, G.O., Funmilayo, O.G. and Anyibama, B., 2024. Nutritional interventions to manage diabetes complications associated with foodborne diseases: A comprehensive review. World Journal of Advanced Research and Reviews, 23(1), pp.2724–2736. Available at: https://doi.org/10.30574/wjarr.2024.23.1.2274